Het B-garnituur presenteert: Undead (2003)! Ook de Australiërs doen een dollar in het zakje wat de zombiefilms betreft. Maak je klaar voor driedubbelloopse shotguns, doormidden gekliefde ondoden en agressieve vissen. Jawel, Undead is een manusje van alles!
In een veel te rustig vissersdorpje, timmert een aspirerend actrice aan de weg. Ze mag eindelijk haar geluk gaan beproeven in de grote stad. Een nogal onaantrekkelijk type, kauwend op gom en met de haren naar achter gekamd, haalt haar op om naar een auditie te vertrekken. De man merkt op dat ze een voormalig miss blijkt te zijn, maar dan een weinig aansprekende. Ze was het gezicht van de vissers in het eerder genoemde dorpje, haar enige hoogtepunt tot dan toe. Ondertussen landen er verscheidende meteoren op aarde…
Dat voorspelt weinig goeds, en zo is het maar net. Iedereen die in de buurt van de meteorieten komt, verandert in een bloeddorstige zombie. Binnen de kortste keren rent de actrice voor haar leven, om bij een afgelegen boerderij terecht te komen. Daar treft ze kluizenaar annex kontenschopper Marion, een getraumatiseerd agrariër, die een duister geheim met zich mee torst en tevens door andere dorpelingen voor gek wordt versleten. Hij redt haar van de inmiddels gezombificeerde kauwgomhapper, door hem doormidden te blazen met zijn fucking driedubbelloopse geweer!
Een aantal andere overlevenden bereiken Marion’s verblijf: een tweetal politie-agenten, waarvan er één een vreselijk enge korte broek aan heeft, compleet met hoog opgetrokken witte sokken. Zij worden vergezeld door een zwangere vrouw en haar hoogst irritante man. De zombies breken door de deuren en ramen, iedereen rent, maar vooral schreeuwt voor zijn of haar leven. Marion beschikt echter over een schuilkelder, waar men naartoe vlucht. De scene in deze locatie is luid, doelloos en vooral stuurloos. Iedereen is boos, bang en roept door elkaar heen. Het vermoeden dat dit een geïmproviseerd gebeuren is, is al snel sterk aanwezig. Men besluit uiteindelijk om naar de garage te gaan, de auto te nemen en te vluchten.
De actrice uit de eerste alinea en Marion hebben een vreemdsoortige klik. Beiden zijn ze goed in het omleggen van zombies, wat Marion niet is ontgaan. Hij ziet hemzelf en zijn vrouwelijke collega als echte overlevers; uitverkorenen. Hij krijgt terstond een flashback. Hij is namelijk een poos geleden ontvoerd door aliens! Maar niet voordat hij tijdens een middagje vissen om onverklaarbare reden wordt aangevallen door zombievissen. Jawel, zombievissen:
Zombievissen!
De vluchtpoging is van korte duur, want er blijkt een enorme omheining om het dorpje te zijn geplaatst. Marion’s opmerking dat aliens hiervoor verantwoordelijk zijn, wordt door de anderen in de wind geslagen. De kortgebroekte agent besluit over de muur heen te klimmen. Slecht idee, want hij valt al gauw te pletter. Het begint te regenen. Niet zomaar neerslag, maar regen waarvan de huid begint te smeulen. Men vlucht de auto in en de kleding gaat, als zijnde een preventiemethode, uit, zodat de zure regen het zachte vlees niet consumeert. Terug naar het dorp, want de radeloosheid heeft toegeslagen. Aldaar treffen ze een horde zombies. Marion, volkomen naakt, trekt vanachter zijn rug een tweetal pistolen tevoorschijn. Net als je denkt, haalt -ie ze nu uit zijn reet? Maakt één van zijn tegenspelers exact deze opmerking.
Ook uit het niets, verschijnt een schemerige figuur op het toneel. De man van de zwangere dame aarzelt niet en schiet. Het mysterieuze wezen sterft ter plekke. Marion en mevrouwtje actrice zien dat het een alien is? Wat is er in vredesnaam aan de hand?
Het antwoord laat niet lang op zich wachten. Eenmaal weer buiten gekomen, wordt iedereen, één voor één, een ufo ingezogen. Wat blijkt: de aliens weten wat voor een schade de meteoren kunnen aanrichten, en genezen de mensen via hun ruimteschepen! Ze zijn de good guys! Jammer genoeg denkt de hoogst irritante gast hier anders over, neemt een klein vliegtuig en ontsnapt. Hij vliegt over de metershoge muur en stort neer. Hij overleeft het ongeluk, maar hij lijkt nogal…geïnfecteerd. Half zwalkend vertrekt hij naar een nabijgelegen ziekenhuis. Even later zijn Marion en de actrice aldaar, samen met de zwangere vrouw. De zombieziekte lijkt voorbij, maar dan wordt Marion gebeten door de zwalkende man en begint de ellende opnieuw. Tenminste, het lijkt erop, want dit is het einde van de film.
Undead is een niet al te serieuze horrorfilm, die het moet hebben van ranzigheid, over the top momenten en een relatief origineel idee, voor zover mogelijk in dit genre. Jammer genoeg lijdt de film onder haar kleine budget, waardoor er maar weinig zombies en aliens te zien zijn. De film kent naast hysterische schreeuwmomenten ook veel ogenblikken van rust, die veel te lang duren. Vaak gebeurt er minutenlang niets noemenswaardig. Dat neemt niet weg dat er meer dan genoeg vermaak in Undead schuilt en dat er ook genoeg te grinniken valt!
Cijfer:
