Het B-garnituur presenteert: Death Race 2000 (1975)! Sly Stallone en David Carradine rijden iedereen de moeder in deze ultra cynische, maatschappijkritische actiefilm, waarin het overrijden van een onschuldige burger punten waard is!
Ik zal nooit een begenadigd chauffeur worden. Ik mijd de snelweg als de pest, weet amper het verschil tussen een Ferrari en een Lamborghini en Kruip liever in bed dan achter het stuur. Mijn Fordje is meer dan genoeg. Waar ik mijn scheurgenot uit haal, is Death Race 2000. Een politiek incorrecte film, zich afspelend in het jaar 2000, waarin een groep deelnemers in belachelijk uitziende auto’s dwars door Amerika scheurt. Degene die het meeste (onschuldige) mensen plat rijdt en als het even kan als eerste over de finish komt, mag zich winnaar noemen van de Death Race en de president in levenden lijve ontmoeten!
Belachelijke auto’s, indeed!
Het verhaal stelt niet bijster veel voor, maar de sarcastische toon waarop het wordt verteld, is prachtig. Alles draait om de twee favoriete racers, Machine Gun Joe (Sylvester Stallone!) en de huidige kampioen Frankenstein (David Carradine!), die meer operaties heeft ondergaan dan Posh Spice en Conny Breukhoven bij elkaar. Hij heeft namelijk nogal wat ongelukjes gehad in zijn tijd als Death Racer. Ze worden vergezeld door aantrekkelijke co-pilotes, rondborstige dames die enkel dienst doen als lekkere snoepjes. Daarnaast zijn de overige deelnemers stuk voor stuk hilarische karikaturen, met als absolute uitschieter de twee Nazi’s, waarvan de co-piloot Herman the German heet. En het kan gewoon in deze dystopische toekomst.
De nazi’s houden altijd extreem rechts aan op de snelweg.
Niet alleen de coureurs doen stof opwaaien, de presentatoren van Death Race doen dit minstens evenveel. De ene levert constant op een overdreven opgetogen toon commentaar en is voorzien van een verwijfd sjaaltje:
De ander is een gortdroge gast die niet zou misstaan bij een evangelische omroep:
Zie je dat icoontje bij zijn stoïcijnse tronie? Het betreft de puntentelling. Bejaarden kapot rijden is honderd punten waard en diverse andere leeftijdsgroepen zijn weer andere scores waard. Hoogtepunt in het “scoren” is de speciaal ingestelde euthanasiedag in het bejaardenhuis, waarbij de coureurs de maatschappij een dienst bewijzen, terwijl ze hun puntentotaal opvoeren. Frankenstein heeft echter een ander plan:
Neen, Death Race 2000 is niet voor tere zieltjes. Het feit dat alles als een sportevenement wordt uiteengelegd, draagt enkel bij aan de vreugde die ik beleefde bij het kijken van deze film. Naast de schmierende Sly Stallone en de koele kikker Carradine, is er genoeg te genieten wat vrouwelijk schoon betreft en bovendien neemt men constant de maatschappij op de hak. Het plot is ook tamelijk verrassend: Carradine lijkt een psychopathische killer, maar dit alles blijkt letterlijk en figuurlijk een masker (over het algemeen, hij rijdt graag een zustertje of twee plat). Hij heeft namelijk een verborgen doel: hij wil de president van Amerika vermoorden, omdat deze een dictator blijkt te zijn!
Dat hij niet gemakkelijk de finish gaat bereiken, voel je aan je water, maar dat neemt niet weg dat er niet flink gecrasht, verongelukt en geplet wordt. Vooral de groep activisten, die 100% tegen Death Race zijn, gooien meer dan eens roet in het eten en zo wordt het deelnemersveld steeds kleiner (en ja, Herman the German sterft ook, helaas). Natuurlijk volgt er ook een plichtmatige finale tussen Frankenstein en Joe, vooral omdat de onbeschofte ploert Sly Stallone een oogje heeft op de co-piloot van Carradine. Het einde laat zich raden. De weg ligt letterlijk vrij richting de president, maar krijgt Frankenstein het voor elkaar om hem ook een kopje kleiner te maken?
Bonus: wil je zelf een Death Race beginnen? Hou je dan wel aan de puntentelling:
Eindoordeel: Death Race 2000 is helaas niet vrij van fouten. Zo zijn nagenoeg alle racemomenten versneld afgespeeld, waardoor het gevoel van tempo nogal nep aandoet. Ook de auto’s zien er knullig uit en wordt er helaas weinig aandacht besteed aan de wraakgevoelens van Frankenstein jegens de president. Maar ach, meer dan genoeg mensen worden platgereden, da’s ook wat waard! Al met al een meer dan vermakelijke film, die met kop en schouders boven de remake uitsteekt.
cijfer:
